Granen: loze vulmiddelen en dikmakers?
Voor Hart voor Dieren, een magazine voor dierenliefhebbers, schreef Esther Hagen-Plantinga, Europees erkend specialist veterinaire diervoeding (ECVCN), de afgelopen periode diverse columns. Deze colums bevatten telkens veelvoorkomende Feiten & Fabels over diverse onderwerpen in de diervoedingswereld. Dit keer:
Granen Granen: loze vulmiddelen en dikmakers?
Regelmatig geef ik trainingen over honden- en kattenvoeding. Vaak komt dan ook het onderwerp granen ter sprake. Zo kan ik mij nog goed herinneren dat een van mijn cursisten een vurig betoog hield over granen; “Tarwe, mais en rijst zijn loze vulmiddelen die fabrikanten gebruiken om goedkoop voer te maken, want honden en katten kunnen granen niet eens verteren”, beweerde ze. In één adem volgde daarna de stelling: “Daarbij komt dat honden en katten er dik van worden en suikerziekte en allergie van krijgen”. Ik was even van mijn stuk gebracht door deze beweringen, want hoe kun je nou dik worden van een loos vulmiddel dat je niet kunt verteren? Tijd om wat feiten op tafel te leggen dus.
Wanneer we onderzoek op gebied van graanverteerbaarheid in honden en katten onder de loep nemen, dan blijken honden het zetmeel in granen voor bijna 100% te kunnen verteren, en katten voor 90-95%. Granen zijn bij beide diersoorten dus een goed benutbare bron van energie. De term “loos vulmiddel” is dus op zijn zachtst gezegd onjuist. “Dus honden en katten worden toch dik van granen?”, hoor ik u nu denken. Ook deze aanname klopt niet geheel. Je wordt immers niet zozeer dik van één specifiek ingrediënt in de voeding, maar van teveel voeding. Als u merkt dat uw huisdier wat aankomt, dan dient u minder (extraatjes) te voeren en uw huisdier meer te laten bewegen. Huisdieren lijken wat dat betreft net mensen. Bij ontstaan van suikerziekte bij huisdieren speelt met name te zwaar zijn en lichamelijke inactiviteit een rol. Wederom dus een kwestie van hoeveel u in de bak stopt en hoeveel uw huisdier beweegt. Echter, bij een kat of hond die al suikerziekte heeft, kunnen de “snelle koolhydraatbronnen” zoals tarwe of rijst, beter wel worden beperkt.
Wat allergie tegen granen betreft, dit wordt bij honden en katten absoluut waargenomen. De kans dat andere voedermiddelen de allergische reactie veroorzaken is echter een stuk groter. Tarwe staat in de top 10 van allergieopwekkers bij hond en kat, maar in deze zelfde top 10 zijn bijna 80% juist dierlijke voedermiddelen, zoals rundvlees, kip of lamsvlees. De granen zonder gluten, zoals mais en rijst, geven zelden aanleiding tot allergie. Waarom dan granen in de honden- en kattenvoeding? Granen zijn, naast een energiebron, ook een waarde-volle bron van vezels, mineralen als mangaan en B-vitaminen. Wat mij betreft dus niets mis mee!
